روزی

روزی

 

مادربزرگ میگفت: آدم هرقدر داشته باشه بیشتر از روزیش نمیتونه بخوره.

 

وقتی درمورد یکی از دوستای ثروتمند عمو صحبت میکرد اینو میگفت. میگفت طرف ده بیست تا کارخونه داره و اینقدر برا هرکدومش باید استرس و زحمت بکشه و اینور اونور بره که یه غذای حسابی نمیرسه بخوره.

حالا شاید برای خیلیا این مفهوم قابل باور باشه برای خیلیا نباشه. شاید خیلی از ما اینو قبول داشته باشیم ولی با خودمون میگیم خب به من چه! حالا که اینطوره، نرم دنبال ثروت و موفقیت؟ . نه واقعن. اینجا نمیخوایم به این برسیم. فقط میخوایم کمی درمورد مفهوم روزی بیشتر بدونیم شاید حتی بهمون کمک کنه که به سمت ثروت و موفقیت میانبر بزنیم و علاوه بر اون دیدگاهی بدست بیاریم که در کنار ثروت و شهرت و موفقت، زندگی بهتری هم تجربه کنیم.

 

روزی چیست؟

وقتی صحبت از روزی به میون میاد از همه بهتر اینه که برگردیم به خود کلمه اش. روزی. یعنی روز به روزه، نگفته سالی، یا ده سالی یا …

پس قدم اول اینو میدونیم که گستره زمانی روزی باید به اندازه یک روز باشه.

بعد از اون با یه سرچ ساده ی. عبارت «مفهوم رزق» به زبان عربی و یه کمک کوچیک از گوگل ترنسلیت، به همچین عبارت هایی درمورد مفهوم روزی مرسیم:

هرچیز مادی یا غیر مادی که ازش بهره مند میشیم (باز هم بازه ی یک روزه رو در نظر داشته باشید) اعم از پول، طلا، سود،مسکن (محل سکونت) سیر بودن، گرسنه بودن، غم، شادی، خشم، مهربانی و …

بعنوان مثال امروز من یک معامله ای انجام میدم که صد تومن برای من سود داره، اون منفعت جزو روزی امروزم هست. از طرفی ممکنه امروز عصبانیت نصیبم بشه به اینصورت که خودم عصانی بشم یا اینکه شخص عصبانی ای به پستم بخوره. ممکنه ساعت ها گرسنگی روزی امروزم باشه یا یک عالمه غذا و میوه و سبزیحات در سرتاسر روز (یا بخشی از روز اینگونه و بخشی دیگر طور دیگر)

پس میفهمیم که روزی یک مقداری مفهومش عمیق تر  و گسترده تر از خوراک و درامده.

حالا اینکه کسی روزی اش زیاد باشه یا کم، هیچ ربطی به حساب بانکی و مایملک و داراییش نداره.

ممکنه شخصی همون ده بیست تا کارخونه رو داشته باشه و حساب های بانکی اش سرازیر از پول باشه ولی امروز حتی نتونه یک وعده غذای مناسب بخوره. از طرفی ممکنه شخصی بدون هیچ دارای منقول یا غیرمنقول یا حساب بانکی پر پول، بهترین خوراک و استراحتگاه و مسکن نصیبش بشه. امروز.

یک مثال بزنیم.

شخصی رو درنظر بگیرید که صاحب چندین و چند ویلای مسافرتی بسیار مرتب و تر و تمیز در اقصی نقاط دنیاست. برای اینکه ویلاها مخارجشون از خودشون تامین بشه، در فصولی که خود شخص یا خانواده ازش استفاده نیمکنه، اجاره داده میشه. از طرفی بنده که هیچ ملکی به نامم نیست و حتی بهش فکر هم نمیکنم که حتی یدونه از این ویلاهای لاکچری مال من باشه، برای سه شبانه روز یکیشونو اجاره کردم. حالا روزی من این بوده که محل سکونتم اینقدر عالی باشه، درحالیکه ممکنه صاحب این ویلاها در یکی از شرایط آب و هوایی و سکونتی بسیار ضعیف در حال بازدید از دکل های نفتی اش باشه. روزی اون هم اون مشقت و گرمی هوا بوده.

 

چیکار کنیم روزی مون زیاد بشه؟

 

والا منم نمیدونم. یعنی به اطمینان نمیشه ازش گفت و اگر بدنبال جواب دقیق تری هستید باید به سیستم عقیده ای خودتون مراجعه کنید و ببینید که چه چیزی رو پیشنهاد میده. ولی یه چیزی رو خوب میتونم بگم. 

اینکه اغلب ما برای افزایش روزی مون تلاش نمیکنیم بلکه برای افزایش دارایی تلاش میکنیم و همین ممکنه باعث بشه که روزی که در مراحل افزایش و جمع آوری دارایی، گاهی روزی خودمون رو کور کنیم. اینکه روزی چطور کور میشه، یه موضوع اسرار آمیزه که اینجا از اشاره دقیق بهش احتناب میکنیم و باز هم بهتره که به سیستم عقیده ای که ازش پیروی میکنید مراجعه کنید. اما بطور کل میشه گفت با اشاعه ی خوبی و گذر دادن نامناسبات و نامطلوبات از زندگی سایرین، بدون شک مسیرهای روزی و شادی به سمت زندگی مون بازتر خواند شد و با لجاجت و سرسختی ورزیدن راه هر چیزی به سمت زندگی تنگ میشه.

شاید گاهی  این گشایش مسیرها به زعم مادی گرایی، باعث عدم موفقیت (یا بعبارت دیگه عدم کسب و جمع آوری دارایی بشه) ولی اون هم دست ما نیست. کما اینکه آیین های سنتی و ادیان الهی هم همگی بر این موضوع تاکید داشتند که ثروتمند شدن یا نشدن فقط بر عهده شخص نیست.

بعنوان مثال آیین بودایی که بطور عمومی شخص رو از فردیت خودش جدا میکنه و میگه مسیر زندگی اونقدرا هم دست خودمون نیست و  بهتره که کمی خودمون رو کمتر جدی بگیریم تا آسوده تر زندگی کنیم و  یه جورایی میشه این بخش از فلسفه اش رو اینطور خلاصه و تشبیه کرد که؛ ما اغلب تماشاگر و گاهی بازیگر این زندگی هستیم نه نمایش نامه نویس. ادیان یکتا پرستی هم تمامی دارایی هستی رو متعلق به یک پروردگار واحد میدونه که اون اگر راضی باشه و لیاقت ببینه در فرد، و دلش بخواد، هرقدر بخواد بهش عطا میکنه و اگر هم نخواد راه  رو میبنده. حتی شاید به مصلحت و خیرخواهی پروردگارانه ی خودش.

 


حالا با در نظر داشتن این موضوع و ایجاد باور بهشون، میتونیم هم از روزی مون به خوبی استفاده کنیم و هم اگر نصیبمون باشه، ثروت و دارایی و موفقیت خوبی هم برهم بزنیم. اما اگر بخوایم از روزی خودمون استفاده نکنیم و خیال کنیم که جمع میکنیم برای بعدتر و بعدتر، این بعد رو هیچ کس ازش مطمئن نیست، انسان هم در هیچ سنی و در هیچ روز و لحظه ای از واقعه ای به اسم مرگ در امان نیست.

 

حالا یک مثال آخر رو هم بزنیم و کم کم بریم:  اگر شما این متن رو میخونید یا به این آدیو گوش میدین و ازش بهره ای میبرید این هم جزیی از روزی شما بوده.

 

خوش روزی و سلامت فول باشید