آگاهی رو با توجه اشتباه نگیرید
فرقش چیه؟ باید توجه کنیم یا آگاه باشیم؟ خب، جوابِ سوالِ دوم اینه «جفتش.»
وقتی داریم مدیتیشن می کنیم، در واقع داریم به وسیلهی توجه مون به نفس ها و زمان هایی که حواسمون پرت می شه دقت می کنیم. اما آگاهی نامحسوس تره.
طوری که من دوست دارم توضیحش بدم با یک تشبیه ساده ست. تجسم کنید که توی خونه، تنها، با چراغ های خاموش فیلم ترسناک می بینید. طبیعتا این فیلم به شما مسلط می شه و اصطلاحا صاحبتون می شه. وحشتناکه. تمامِ آگاهیتون روی اون فیلمه و بنابراین کنترلِ کاملِ احساساتتون هم به دستِ اون می افته. حالا این رو با وقتی مقایسه کنید که فیلم رو توی خونه، تنها، تماشا می کنید، اما این بار چراغ ها روشنه. هنوز همون فیلمه؛ هنوز تنهایید. اما با چراغ های روشن زمینه و فضای اطرافِ بیشتری دارید. می تونید ببینید که فیلم از تلویزیون پخش می شه. می تونید چیزهای دیگه اتاق رو هم ببینید که بهتون یادآوری کنه خونه اید و فقط دارید یه فیلم تماشا می کنید. اون فیلم هنوز هم ترسناکه، اما دیگه نه به اندازه ی زمانی که چراغ ها خاموش بود، چرا که در این صورت کمی چشم اندازِ بیشتری دارید.
پس آگاهی بر افکارمون در حینِ فکر کردن مثلِ وقتی می مونه که چراغ ها روشنه- هنوز هم فکرهای قبلی تو سرمونه، اما با آگاهیِ مداوم بر اون ها. الان چون می تونیم ببینیم اون ها واقعا چه چیزی هستند، به طور کامل مغلوبِ اون فکرها نمی شیم. چشم اندازِ بیشتری داریم. اون ها میان و می رن. اون ها فقط فکرند. وقتی چراغ ها خاموشه، خیلی راحت باورمون می شه که افکارمون حقیقتِ محض رو نشون می دن. یه اشتباهی می کنیم و با خودمون فکر می کنیم «من آدمِ بدی ام» و همین متعاقبا اثراتِ احساسی و روانی داره. اما با چراغ های روشن، این فکر رو می بینیم، و اگرچه ممکنه اشتباهی کنیم و فکرِ «من آدمِ بدی ام» هم به سمتمون بیاد، ولی متوجه اش می شیم و می دونیم اون فکر حقیقت رو نمی سازه.
انحراف شناختی
روانشناسان این تواناییِ عقب ایستادن از محتوای افکار رو «انحرافِ شناختی» می نامند، و اون رو وجهِ سالم تری از فکر کردن می دونند. چیزی که جالبه اینه که این آگاهی تقریبا به عنوانِ تاثیراتِ جانبی مدیتیشن شناخته می شه. با تمرکزِ مداوم بر نفس ها، و توجه به زمان هایی که حواسمون پرت می شه، به طورِ طبیعی آگاهی از اینکه ذهن کجاست و به کجا می ره، تقویت می شه. و البته باید سعی کنیم حتی در طولِ روز هم آگاهی داشته باشیم. هر چقدر بیشتر تمرین کنیم، با مفهومِ آگاه بودن از افکار بیشتر آشنا می شیم، و در نتیجه جزئی از ذاتمون می شه. و این مزایای روانی عمیق و زیادی داره. البته که همچنان زندگی در جریانه و چیزهای مختلف حواسمون رو پرت می کنن، اما وقتی پیش فرضمون اینه که ببینیم افکارمون کجا هستند، متعادل تریم و از نظرِ روانی سالم تریم.
با استفاده مستمر از اپلیکیشن سلامت فول، سامت روان و اندام رو ارتقا بدین تا معیارهای زندگی تون هم بالاتر قرار بگیره.